Fysiek contact is naast voeding en slapen een van de belangrijkste levensbehoeften voor je kleine kindje.
Maar leidt teveel knuffelen en je kindje bij je houden, niet tot een te grote afhankelijkheid naar jou toe? En bijvoorbeeld dus ook dat je kindje niet meer zonder jou kan slapen?
Het antwoord is dat júist veel fysiek contact leidt tot zelf leren slapen. Ik zal je uitleggen waarom.
Een pasgeboren baby kan niet zonder aanraking en fysiek contact. Moet je je voorstellen dat je vanuit die warme, veilige buik ineens in een wereld komt van minder geborgenheid, omgeven door veel geluid en prikkels. Door veel aanraking, knuffelen en wiegen voelt je kindje zich veilig en geborgen. Dat geeft hem vertrouwen.
Fysiek contact tussen jou en je kindje is ook heel goed voor de hechting. Wanneer jullie elkaar aanraken komt het hormoon oxytocine – ook wel hechtings- of liefdeshormoon genoemd – vrij. Oxytocine geeft niet alleen een rustgevend en gelukzalig gevoel, maar het stimuleert bijvoorbeeld ook het toeschietreflex bij borstvoeding. Oxytocine helpt baby’s om hun temperatuur te regelen, de hartslag laag te houden en de suikerstofwisseling in balans te houden.
Fysiek contact, wat je kan doen door je kindje lekker in de draagzak bij je te dragen, helpt ook bij je kindje zelf leren slapen. Slapen is immers een aangeleerde vaardigheid en daar mag je je kindje bij begeleiden. Het klinkt dus een beetje tegenstrijdig, maar juist door je kindje veel te dragen, krijgt je kindje vertrouwen en durft het beter los te laten. Heeft je kindje namelijk het vertrouwen dat je er voor hem bent, dan zal hij zich ook makkelijker laten begeleiden in een bedje om zelf te gaan slapen.
Ondersteun fysiek contact met veel glimlachen, liefkozend praten, oprechte 1-op-1- aandacht en oogcontact. Mooie ingrediënten voor een optimale hechting tussen jou en je kindje.
Voelt je kindje zich op zijn gemak en wordt het veel geknuffeld en aangehaald? Dan komt er dat fijne hormoon oxytocine vrij. Dat ervoor zorgt dat je kindje zich ontspant en prettig voelt. Maar voelt je kindje zich ongemakkelijk en niet ontspannen, dan maakt hij adrenaline en cortisol ( stresshormoon) aan. Deze hormonen zorgen voor alertheid, stress en onrust. En dat belemmert juist weer bij rustig en tevreden leren slapen.
Tot 6 maanden kan je je kindje niet verwennen. Echt niet. Je kindje huilt omdat hij je nodig heeft. Hij heeft nog niet het vermogen om jou te manipuleren. Na verloop van tijd kan je ook wel aan de verschillende manieren van huilen onderscheiden wat je kindje nodig heeft ( pijn, aandacht, honger, moe etc.) Responsief reageren is dus heel belangrijk. Zo leer je je kindje namelijk het beste kennen. En daar heb je na die 6 maanden ook heel veel aan. Want na die 6 maanden krijgt je kindje in de maanden daarna, steeds meer oorzaak-gevolg door. Maar volg dan ook vooral je gevoel. Stel liefdevol grenzen, kijk en luister naar je kindje en reageer responsief. Ben consequent, dat geeft houvast aan je kindje.
En een hele belangrijke tip; let op je eigen gedrag. Kindjes kopiëren graag en hoe jij reageert, zal je kindje ook gaan reageren.
Alleen knuffelen en dragen zal niet altijd vanzelf ervoor zorgen dat je kindje zelf gaat slapen. Gaat het bij jou, ondanks al je liefde en fysiek contact toch niet helemaal vanzelf? Weet dan dat ik altijd met je mee kan denken.
Zet hem op,
Lieve groetjes, Marijke
Bureau van slaap
06 15 04 66 36
Comments